Δεξιοπόδαρος Μινχ ή Γερμανός Μπούρμπος;

Βιαστικές κι αχρείαστες συγκρίσεις… Ο Μάρκους Μινχ πριν έρθει στον Παναθηναϊκό είχε να επιδείξει μία σημαντική καριέρα σε τρεις από τις μεγαλύτερες γερμανικές ομάδες (Μπάγερν Μονάχου, Λεβερκούζεν, Γκλάντμπαχ), να κατακτήσει τρεις εγχώριους τίτλους (δύο Πρωταθλήματα) και να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό (Τζένοα, Μπεσίκτας). Μπορεί στην Εθνική ανδρών να μην έπαιξε ποτέ, πραγματοποίησε, όμως, βραχύβια αλλά αξιοπρόσεκτη καριέρα στην Ελπίδων. Δύο ομοιότητες έχει με τον Βέμερ: Την εθνικότητα και την τοποθέτηση στο γήπεδο στο άκρο της άμυνας (ο 42χρονος, πλέον, Γερμανός έπαιζε αριστερά).

Είναι, τουλάχιστον, κωμική η οποιαδήποτε – έστω και σημειολογική – σύγκριση, πέρα από το ότι μιλάμε για άλλες εποχές. O 30χρονος (τον Οκτώβρη) δεξιός μπακ, μετά τα πρώτα βήματα σε συλλόγους της γενέτειράς του και στη Βέρντερ Βρέμης, προσπάθησε να παίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο στη δεύτερη ομάδα της Βόλφσμπουργκ και στη συνέχεια στην Πάντερμπορν. Μέχρι πέρυσι, που οι Βεστφαλοί ανέβηκαν για πρώτη φορά την ιστορία τους στην Μπουντεσλίγκα, ήταν γνωστοί στο ευρύ κοινό μόνο και μόνο επειδή ενεπλάκησαν στο παιχνίδι (κόντρα στο Αμβούργο) από το οποίο άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι του σκανδάλου Χόιτσερ το 2004!

Όπως ανέβηκε έπεσε η Πάντερμπορν, με αποτέλεσμα λίγο πριν κλείσει τα τριάντα του χρόνια ο Βέμερ να έχει, μόλις, μία σεζόν καριέρας σε κορυφαίο επίπεδο και να λογίζεται ως ποδοσφαιριστής με, απλώς, σημαντική θητεία στην Τσβάιτε Λίγκα. Στην επταετία που αγωνίστηκε στο γερμανικό κλαμπ μέτρησε 163 συμμετοχές, 9 γκολ και 22 ασίστ. Πρόκειται για παίκτη που διαθέτει καλά τρεξίματα, αντοχή και διακρίνεται για το μυαλωμένο παιχνίδι του. Είναι φιλότιμος, με την έννοια πώς στην ανάγκη θα καλύψει θέσεις που δεν είναι της αρμοδιότητας του.

Στο 1-2 από τη Στουτγκάρδη, στο φινάλε της Μπουντεσλίγκας όπου έχασε την κατηγορία η πρώην ομάδα του, τραβήχτηκε σαν τελευταίο στόπερ για να σώσει τη φάση χωρίς να τα καταφέρει. Δεν είναι σούπερ στις προωθήσεις και στις σέντρες, όποτε το επιχειρεί, όμως, δεν ξεφτιλίζεται. Πέραν των αγωνιστικών στοιχείων του αξιοπρόσεκτο είναι το ιατρικό του δελτίο, μια και πέραν των συνηθισμένων τραυματισμών – τους οποίους αντιμετωπίζει ο κάθε ποδοσφαιριστής – αυτό είναι λευκό. Τη σεζόν που πέρασε είχε ορισμένα μυικά προβλήματα, μα τίποτε το σοβαρό και συνολικά τα τελευταία χρόνια είναι «καθαρός».

Στο μυαλό του Βέμερ ο Παναθηναϊκός – για χάρη του οποίου αφήνει τη Γερμανία για πρώτη φορά – είναι ασυζητητί η μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του. Όπως του Νάνο, του Στιλ κι άλλων παικτών που φόρεσαν τα τελευταία χρόνια τη φανέλα με το «τριφύλλι». Σίγουρα μπορεί να προκαλεί αμηχανία πώς ο Ροντρίγκο Γκάλο, για παράδειγμα, λύση γνώριμη και δοκιμασμένη (που είχε… παίξει μεταγραφικά για τον Παναθηναϊκό πέρυσι) κατέληξε στην ΑΕΚ. Σε μία θέση που «πόνεσε» πολύ φέτος το «τριφύλλι» επιλέχθηκε ένας παίκτης όχι γνωστός, στον οποίο δίνεται η ευκαιρία να παίξει στο ύψιστο επίπεδο καριέρας του ως τώρα κλείνοντας τα τριάντα.

Mε καμία διάθεση αγωνιστικής στοχοποίησης, πολύ δύσκολα ο υψηλόσωμος Βέμερ θα είναι χειρότερος του Χρήστου Μπούρμπου, ο οποίος στα 1700 περίπου αγωνιστικά λεπτά που απλόχερα του δόθηκαν φέτος πρωταγωνίστησε σε αρκετούς χαμένους πόντους. Συνήθως το ρίσκο να «ψωνίζει» μία ομάδα αμυντικούς από το γερμανικό πρωτάθλημα μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη (πρόσφατη και χαρακτηριστική η επιλογή Σαντάνα), μια και μιλάμε για άμυνες… παιδικές χαρές ακόμη και στις καλές ομάδες της Λίγκας (φέτος η Πάντερμπορν ήταν από τις χειρότερες με 65 γκολ παθητικό).

Παραμερίζοντας τις αδιέξοδες και άκαιρες συγκρίσεις, ο Γενς Βέμερ έχει το κίνητρο να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ και να πιάσει το ζενίθ της καριέρας του στον Παναθηναϊκό. Προέρχεται από μία σχολή κοντρολαρισμένη, με καλή ψυχολογία στο ποδόσφαιρο, είναι δυνατό παιδί, καλός και στο ψηλό παιχνίδι με μεγάλο ερωτηματικό το βαθμό ποιότητάς του και το κατά πόσο θα προσαρμοστεί εύκολα για πρώτη φορά σε ξένη χώρα. Η προσθήκη του στο δυναμικό του Παναθηναϊκού δυναμώνει τους «πράσινους» στη θέση «2», αναλογικά με το τι υπάρχει τώρα, αλλά μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα – όπως πάντα – στο γήπεδο…